Stąd na pograniczu słowiańsko-ugrofińskim występują liczne germańskie nazwy topograficzne i plemienne: Dudlebowie, Dregowicze, jeziora: Seliger, Ilmer … wydaje się, że germańskie wpływy noszą również imiona szlachty łotewskiej, litewskiej, jaćwieskiej itp. Wg uczonego niemieckiego – Fressela, Germanie mieszkali pierwotnie w W 972 r. doszło do bitwy pod Cedynią. Zwycięstwo Mieszka nad margrabią Hodonem, obaj rywalizowali o podbój plemienia Wieletów (bitwę wygrał brat władcy Czcibor). Mieszko wezwany przed oblicze cesarza Ottona I musiał pozostawić na jego dworze swojego pierworodnego syna jako zakładnika. Edytuj. Plemiona lechickie i ich ziemie - jak Słowianie pierwotni długo nie mieli wspólnej i ogólnej dla siebie nazwy, tak i plemiona lechickie, używające mowy polskiej, nie nosiły do końca X wieku wspólnego miana narodu polskiego. Najstarszy kronikarz Rusi, Nestor, nazywa wogóle Lechitów „Lachami” i powiada, że Słowianie Bolesława Jerzego II z dynastii , ostatniego suwerennego księcia halicko-włodzimierskiego. Polska za panowania Kazimierza Wielkiego. Do roku 1340 Ruś Czerwona była częścią Księstwa Halicko-Wołyńskiego (Rusi Halicko-Włodzimierskiej). W XIII i XIV w. większość zachodnich księstw ruskich przeszła w strefę wpływów nabierającej Pierwszym znanym z imienia władcą był Boza – wiadomości o nim pochodzą z 380 r. Pierwsze państwa słowiańskie: Państwo Samona (Czechy, Morawy, część Słowacji, Łużyce) istniało w VII wieku, powodem jego powstania była konieczność obrony przed Awarami. Państwo Wielkomorawskie (Czechy, Słowacja, Morawy, Łużyce, południowa Abstract. Opisuję tutaj zwięźle najważniejsze przekazy historyczne na temat pierwszych Słowian i ich siedzib, poczynając od Herodota (V w. p.n.e.), a na Wilhelmie z Rubruck (XIII wiek Ciekawie to wygląda po naniesieniu na kulturę Tornow-Klenica oraz dodając prawdopodobne siedziby Słupian. Dodatkowo gdy przyjmiemy że Thadesi z GB to dziadoszczanie a Zuireani to Mazowszanie lokalizacja między nimi Glopean jest jak najbardziej właściwa. Moja teoria jest taka że Polanie to połączone plemiona Słupian i Glopean. Zobacz 2 odpowiedzi na zadanie: Plemiona polskie. Szkoła - zapytaj eksperta (1874). Szkoła - zapytaj eksperta (1874) Wszystkie (1874) Opiszesz ludy, które zamieszkiwały ziemie polskie przed przybyciem Słowian, oraz prawdopodobne okresy ich przebywania na tych ziemiach. Wymienisz, które wykopaliska są dowodem na przebywanie ludów omawianych na lekcji na obszarze dzisiejszej Polski. Przeanalizujesz, czy ludy, które zamieszkiwały ziemie polskie przed przybyciem Nazwa ”Polska” pochodzi od nazwy plemienia Polan, którzy podbili sąsiednie plemiona i utworzyli własne państwo.Nazwa Polan pochodzi najprawdopodobniej od rolniczego charakteru ich. dotyczy ona nazwy plemienia, czy jest to synonim nazwy Polaków, mieszkańców Polski.Do najbardziej znaczących należały plemiona: Wiślan, Polan vxuo7y. „Państwo pierwszych Piastów” - pod takim hasłem w krakowskim Muzeum Archeologicznym odbył się konkurs historyczny upamiętniający 1050. rocznicę chrztu w nim udział blisko 60 uczniów klas V i VI szkół podstawowych. Młodzi ludzie musieli się wykazać szeroką wiedzą o początkach państwa polskiego - od Mieszka do Bolesława Szczodrego. Trzeba było znać legendy, ludowe podania i przekazy źródłowe, umieć wymienić plemiona polskie i ich siedziby oraz opowiedzieć o tym, jak wyglądała Polska za panowania Mieszka I, Bolesława I Chrobrego, Mieszka II Lamberta, Kazimierza I Odnowiciela i Bolesława II Szczodrego, a także orientować się w polityce wewnętrznej i zagranicznej pierwszych Piastów. Oczywiście, należało również wiedzieć, jakie znaczenie miał chrzest Polski dla przyszłości naszego konkursu mieli za zadanie rozwiązać czteroczęściowy test. By sobie z nim poradzić, musieli odpowiedzieć np. na pytania, jaki egzotyczny dar złożył Mieszko I cesarzowi Ottonowi III podczas spotkania w Kwedlinburgu, kim był Bolesław Chrobry dla Bolesława Szczodrego albo jakie granice miała Polska za panowania Kazimierza wyników i wręczenie nagród laureatom konkursu odbędzie się 17 maja o godz. 12 w Muzeum Archeologicznym przy ul. Poselskiej 3. Katalog Monika MatuszkiewiczHistoria, Konspekty"Świt państwa polskiego" - praca z tekstem źródłowym Konspekt lekcji dla I klasy gimnazjum 1. Temat: Powstanie państwa polskiego 2. Treści lekcji: - Plemiona polskie i ich siedziby w IX - X wieku. - Państwo Mieszka I. - Chrzest Polski - jego przyczyny i znaczenie. - Stosunki z sąsiadami. 3. Cele: Po skończonej lekcji uczeń: - potrafi wymienić plemiona, które zamieszkiwały ziemie polskie w IX - X wieku i wskazać na mapie ich siedziby (ś. e. - regionalna), - określa, jaką rolę odegrał Mieszko I w dziele budowy państwa polskiego, - potrafi podać datę chrztu Polski oraz przyczyny jego przyjęcia i znaczenie, - z pomocą mapy umie wymienić, jakie ziemie udało się zjednoczyć Mieszkowi I i podać pierwszą stolicę Polski, - potrafi wskazać sąsiadów Polski w X wieku oraz określić stosunki łączące Polskę z nimi (ś. e. - europejska), - rozumie pojęcia: plemię, trybut, woj, drużyna, - ocenia znaczenie chrztu Polski dla dalszego rozwoju państwa polskiego. 4. Umiejętności ponadprzedmiotowe: - efektywne współdziałanie w zespole, - korzystanie z różnych źródeł wiedzy. 5. Środki dydaktyczne: - podręcznik, - mapa Polski za pierwszych Piastów, - atlasy historyczne, - teksty źródłowe, - portrety Mieszka i Dąbrówki z "Pocztu królów polskich" Jana Matejki. 6. Metody pracy: - wykład uzupełniony pokazem, - praca pod kierunkiem z tekstem źródłowym i mapą, - drzewo decyzyjne, - praca z podręcznikiem. 7. Struktura i opis lekcji: I. Wprowadzenie: - Nauczyciel objaśnia, że na dzisiejszej lekcji omówimy jak doszło do powstania państwa polskiego oraz przyjęcia chrztu przez Mieszka I. II. Rozwinięcie: - Nauczyciel omawia sytuację na ziemiach polskich w połowie dziesiątego wieku. Prosi uczniów o przypomnienie państw plemiennych, jakie powstały na ziemiach polskich. - Uczniowie analizują mapki i odpowiadają na pytania: * Jakie plemiona zamieszkiwały ziemie polskie w IX - X wieku? Jednocześnie wskazują ich siedziby na mapie. * Kto je zjednoczył (pokaz portretu Mieszka I)? * Skąd pochodzi nazwa naszego państwa? * Jak nazywa się pierwsza stolica Polski? - Nauczyciel: * podkreśla różnice między organizacją plemienną, a państwową, * mówi o planach polityki cesarstwa na wschód, * o tym, jak Mieszko I został zmuszony do zależności trybutalno- wasalnej, * wyjaśnia, co kierowało Mieszkiem, że zwrócił się do księcia Bolesława z rodu Przemyślidów o pojęcie za żonę tamtejszej księżniczki Dąbrówki (pokaz portretu ). - Nauczyciel rozdaje uczniom tekst źródłowy (nr 1) i prosi o odpowiedź na pytania: * Jak autor scharakteryzował Mieszka? * Czym Dąbrówka warunkowała poślubienie księcia polskiego? * W czym Gall Anonim upatrywał przyczynę przyjęcia chrztu przez Mieszka I? - Następnie nauczyciel szczegółowo omawia przyczyny oraz skutki podjęcia przez księcia decyzji o przyjęciu chrztu Polski. Data. - Wyjaśnia zasady "drzewa decyzyjnego", wspólne uzupełnienie tabelki - uproszczonej wersji "drzewa". Jest rok 965. Jako Mieszko I, polski władca, z grupą duchownych i współpracowników zastanawiasz się, czy podjąć decyzję o przyjęciu chrztu. TAK NIE korzyści niebezpieczeństwa korzyści niebezpieczeństwa - - - - - - - - - - - - - - - - Nasza decyzja: - Nauczyciel omawia pierwsze starcie do jakiego doszło między księciem polskim, a jego zachodnim sąsiadem, zakończone bitwą pod Cedynią (972 r.). - Krótka charakterystyka dalszych rządów Mieszka I: * ślub z księżniczką Odą, * atak na Czechy, przyłączenie Małopolski i Śląska, * "Dagome iudex", dokument oddający państwo polskie w opiekę papieżowi, początek płacenia świętopietrza, * śmierć Mieszka (992 r.). III. Podsumowanie: - Uczniowie przedstawiają na mapie siedziby plemion na ziemiach polskich oraz zmiany terytorialne państwa polskiego za panowania Mieszka I. IV. Metody kontroli: - Mając do dyspozycji atlas historyczny, wpisz do tabeli, jakie ziemie Mieszko odziedziczył po swoim ojcu, jakie udało się jemu przyłączyć do swojego państwa oraz jakie utracił. Ziemie Ziemie odziedziczone przez Mieszka Ziemie zdobyte Ziemie utracone Tekst źródłowy nr 1 Mieszko objąwszy królestwo zaczął dawać dowody zdolności umysłu i sił cielesnych i coraz częściej napastował ludy (sąsiednie) dookoła. Dotychczas pogrążony był w takich błędach pogaństwa, że wedle swego zwyczaju siedmiu żon zażywał. W końcu zażądał małżeństwa jednej bardzo dobrej chrześcijanki z Czech, imieniem Dąbrówka. Lecz ona odmówiła poślubienia go, jeśli nie zarzuci owego zdrożnego obyczaju i nie przyrzeknie zostać chrześcijaninem. Gdy zaś on (na to) przystał, że porzuci ów zwyczaj pogański i przyjmie sakrament wiary chrześcijańskiej, pani owa przybyła do Polski z wielkim orszakiem (dostojników ) świeckich i duchownych, ale nie pierwej podzieliła z nim łoże małżeńskie, aż pilnie zaznajamiając się z obyczajem chrześcijańskim i prawami kościelnymi, wyrzekł się błędów pogaństwa i przeszedł na łono matki - Kościoła. Anonim tzw. Gall Kronika Polska przełożył Roman Gródecki, Wrocław 1982 r. Opracowanie: Monika Matuszkiewicz Gimnazjum im. L. Stępczaka w Sławie Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. W IX wieku większość powierzchni Polski pokrywały lasy. Cały obszar Polski rozbity był na kilka terytoriów wielkoplemiennych, które oddzielone były od siebie naturalnymi granicami (bagna, puszcze). Wśród plemion zamieszkujących tereny polskie najczęściej wymienia się następujące:Polanie - nad Wartą (dzisiejsza Wielkopolska), jeziorem Gopło. Nazwa plemienia pochodzi od pola, w znaczeniu pola uprawnego; Wiślanie - nad górną Wisłą, z ośrodkiem w Krakowie; Lędzianie - nad Sanem i Wieprzem; Mazowszanie - nad środkową Wisłą; Pomorzanie - między dolną Odrą, dolną Wisłą, Bałtykiem i Notecią; Ślężanie - plemiona śląskie – Dziadoszanie (Głogów), Ślężanie (góra Ślęza), Opolanie, plemię Golęszyców (koło Hradca), Bobrzanie (wokół Bolesławca), Trzebowianie (nad Kaczawą) - nad górną i środkową Odrą; Goplanie - na Kujawach, ziemia łęczycka i sieradzka. Z kolei „Geograf bawarski” z połowy IX wieku wymienia około 56 plemion zamieszkujących tereny na północ od Dunaju. Dziesięć z nich można powiązać z terenami polskimi, są to: Wolinianie (przy ujściu Odry), Pyrzyczanie (na prawym brzegu dolnej Odry), Ślężanie (w rejonie Wrocławia i Sobótki), Dziadoszanie (okolice Głogowa), Opolanie (Śląsk), Gołęszyce (na lewym brzegu górnej Odry) Wiślanie (nad górną Wisłą), Lędzianie (być może między górnym Bugiem a środkową Wisłą) oraz trudne do zidentyfikowanie plemię – Goplanie („Glopeani” mający ponad 400 grodów, utożsamiani z Polanami). Jeden z największych obszarów zajmowało plemię Wiślan („kraj Wiślan” między Morawami a Dacją wspomina opis Germanii, dokonany przez króla angielskiego Alfreda Wielkiego, „Żywot św. Metodego” mówi o „pogańskim księciu, bardzo potężnym, siedzącym na Wiślech” [Wiśle]). Nazwa Polanie pojawiła się dopiero w końcu X wieku. Niewiele można powiedzieć o granicach plemion zamieszkujących ziemie polskie w IX wieku. Na pewno w IX wieku na terytorium Polski istniały dwa państewka plemienne – Polan i Wiślan. Państwo Wiślan było kierowane przez „potężnego pogańskiego księcia” (Legenda panońska). Ośrodkami były Wiślica i Kraków. Najpierw państwo zostało włączone do Wielkich Moraw przez Świętopełka, a po jego rozpadzie w 906 roku pozostawało w zależności od Czech. Dowiedz się więcej Komentarze artykuł / utwór: Plemiona polskieDodaj komentarz (komentarz może pojawić się w serwisie z opóźnieniem) Jak wiemy ze źródła zwanego Geografem Bawarskim, ziemie polskie w IX i X wieku zamieszkiwały rozmaite plemiona. Tereny dzisiejszej południowej Polski zajmowali Wiślanie, Opolanie, Ślężanie i Trzebowianie. Na północ od Trzebowian znajdowały się siedziby Dziadoszan, ci z kolei graniczyli z potężnym plemieniem Polan, zajmującym dorzecze Warty i Noteci. Nad jeziorem Gopło zlokalizowano Goplan, zaś na wschód od nich plemiona Mazowszan i Lędzian. Pierwsze impulsy państwowotwórcze na tych ziemiach wyszły z plemienia Wiślan. Prawdopodobnie już w IX wieku istniała na terenie dzisiejszej Małopolski sprawnie funkcjonująca organizacja grodowo – plemienna ze stolicą w Wiślicy. Rozwój tego państwa został jednak zahamowany przez znacznie silniejszego sąsiada – Państwo Wielkomorawskie, które wedle przypuszczeń w drugiej połowie IX wieku zaanektowało ziemie Wiślan, przeprowadzając wśród nich misję chrystianizacyjną. Drugim plemieniem, które w sposób szczególny zasługuje na nasza uwagę są Polanie. Oni to w pierwszej połowie X wieku rozpoczęli z grodu Giecz ekspansję terytorialną, wchłaniając do swojego państwa takie grody jak Gniezno, Poznań czy Ostrów Lednicki. Najbardziej żywiołowa ekspansja Polan przypada na okres panowania pierwszego potwierdzonego w źródłach władcy z rodu Piastów – Mieszka I. Książę ten włączył do swojego państwa Pomorze, Mazowsze, Śląsk oraz prawdopodobnie Małopolskę. Na podbitych ziemiach Polanie niszczyli lokalne grody, budując w ich miejsce własne, znacznie potężniejsze i osadzając w nich swoich zbrojnych. Państwo Mieszka I miało charakter patrymonialno-militarny, co oznacza, ze było osobistą własnością władcy, zaś elitę władzy tworzyła Drużyna jego wojów. W skład drużyny wchodzili prócz Słowian także Normanowie, o czym zaświadczają znaleziska archeologiczne. Od zachodu państwo Mieszka graniczyło z Cesarstwem Niemieckim, zaś od południa ze schrystianizowanymi Czechami. Ze względów politycznych Mieszko prawdopodobnie zawarł z margrabiami niemieckimi układ na podstawie, którego uznał zwierzchność cesarza i postanowił przyjąć chrzest. Do wydarzenia tego doszło w 966 roku, za pośrednictwem duchowieństwa czeskiego. Nie są nam znane jednak szczegóły uroczystości. Nie wiemy gdzie Mieszko został ochrzczony. Do najbardziej prawdopodobnych miejsc zaliczamy Ostrów Lednicki, Gniezno lub Poznań, ale nie można wykluczyć też Ratyzbony (siedziby biskupstwa, pod które podlegały Czechy), niektórzy zaś historycy uważają, iż władca piastowski mógł zostać włączony do społeczności chrześcijan nawet w Rzymie. Mniej więcej w tym samym czasie Mieszko pojął za żonę córkę czeskiego księcia – Dobrawę. Chrzest Mieszka i jego najbliższych współpracowników był momentem przełomowym w dziejach państwa Polan. Rozpoczynał długi okres chrystianizacji, która częstokroć napotykała liczne trudności. Pogaństwo zakorzenione na tych terenach od wieków ustępowało miejsca nowej religii bardzo powoli i opornie. Jednak fakt chrztu pozwolił księciu znaleźć się w świecie kultury chrześcijańskiej, co znacznie zwiększyło jego prestiż wśród innych władców europejskich. W roku 968 powołane zostało biskupstwo misyjne w Poznaniu, którego pierwszym administratorem był biskup Jordan. Biskupstwo to podległe było bezpośrednio Rzymowi, nie zaś arcybiskupstwu magdeburskiemu. Być może stąd wypływała nieprzychylna Polakom relacja merseburskiego biskupa Thietmara, zwana Kroniką Thietmara. Rozpoczął się również proces tworzenia na ziemiach zarządzanych przez Mieszka administracji i struktur organizacji kościelnej, która w tym czasie była też istotnym elementem aparatu administracyjnego państwa i w znacznym stopniu ułatwiała zarządzanie państwem, w skład którego wchodziło tak wiele plemion. Prócz tego przybyli z innych krajów z misja chrystianizacyjną kapłani, przyczynili się do rozwoju kultury i oświaty. Mieszko umarł w 992 roku, pozostawiając trzech synów. W dość niejasnych okolicznościach tron objął jedyny syn z małżeństwa Dobrawą – Bolesław, który wypędził z kraju młodszych braci.