Szanowna dyrekcjo, drodzy nauczyciele, rodzice, uczniowie, Spotkaliśmy się tu dzisiaj aby pożegnać naszych kolegów z klas trzecich. Kochani, jest to dla was ostatni wspólnie spędzony dzień w murach tej szkoły. Już za tydzień podejdziecie do egzaminu dojrzałości, następnie będziecie musieli podjąć decyzję o wyborze studiów. Tak sobie myślę, czy jakikolwiek rodzić zastanawiał się kiedykolwiek, z kim ja zostawiam dzieci, gdy siedzę na wywiadówce do 21.00, pilnuję młodzież na dyskotece lub jadę na kilkudniową wycieczkę z uczniami. Wtedy według rodziców wszystko jest OK. Jak sobie wówczas radzę? Płacę opiekunce i nikt mi tych kosztów nie zwraca. Ponadto przydatne jest nauczenie się strategii pomagających radzić sobie z emocjonalnym bólem rozstania. Wreszcie, wiedza o tym, jak się z kimś pożegnać, jest kluczowym czynnikiem dla własnego zdrowia psychicznego. Życie jest pełne momentów, kiedy trzeba odpuścić i się pożegnać. Może coś takiego: Lub piosenki: 1.Na melodię ?W taką ciszę? (Classic) Sześć lat szybko minęło, jakby ktoś z bicza trzasł Czas nauki w tej szkole jak płomyczek dziś zgasł Tu się tyle zdarzyło, wiele spotkało nas Ale dziś opuszczamy już was Ref. Żegnaj, nasza szkoło, tutaj było nam miło, wesoło W świat dziś wyruszymy, jednak ciebie nierzadko wspomnimy Tam gimnazjum już Kochani nauczyciele, wiemy, że przewodzenie nam nie jest łatwym zadaniem, ale bądźcie pewni, że doceniamy Wasze starania. Drodzy nauczyciele dla Was 1 września oznacza początek ciężkiego, pełnego pracy roku. Życzymy Wam by współpraca z nami, uczniami, układała się jak najlepiej i abyście osiągali sukcesy na polu zawodowym. Pożegnanie klasy VIII przez wychowawcę. KOCHANE MISIAKI, niełatwe są chwile pożegnania, zwłaszcza w tak trudnych okolicznościach. Jednak nastał ten dzień, w którym nasze drogi się rozejdą i każdy pójdzie. w swoją stronę. To znaczy Wy pójdziecie – ja tu zostaję. Ale zanim Wam pozwolę wyjść ze szkoły, po raz ostatni Wam Irek Sobczak był jednym z głównych postaci w serialu 19+. Był głównym protagonistą serialu. Grany jest przez Beniamina Andrzejewskiego. Irek jest miły, przyjazny i romantyczny. Irek był też luzakiem z którym szło konie kraść, spał z wieloma kobietami, Jolą, Magdą Staszak, Martą Moniką Różycką i Iwoną. Od sezonu szóstej osobowość Irka trochę się zmienia. Teraz jest Szkoła z internatem to świetny sposób na przygotowanie uczniów do rygorów i niezależności życia studenckiego. Podczas gdy dzieci są w szkole z internatem, rodzice nie będą musieli się tak bardzo martwić o to, w co się pakują ich ukochane dzieci. A co najważniejsze, Twoje dziecko będzie miało bardzo mało czasu na nudę. Przybyliśmy do końca kolejnego roku szkolnego. To czas, kiedy uczniowie opuszczają mury szkoły i wyruszają w świat, gotowi na nowe wyzwania i przygody. Jednak przed tym, jak pożegnać się z uczniami, warto zastanowić się, co powiedzieć im na zakończenie tego etapu ich życia. Jak podziękować pani ze żłobka? Ważne, by w tym dniu widziała, jak bardzo jesteśmy wdzięczni za jej zaangażowanie. Warto więc podkreślić, że czuliśmy jej opiekę nad naszym dzieckiem, które z radością przychodziło do żłobka, by spędzić czas ze swoją ulubioną panią, której z pewnością jeszcze długo nie zapomni. FmKgMe. Pożegnanie klas 8 przez 7 to zwyczajowy element uroczystości pożegnania ostatniej klasy szkoły podstawowej. Rok młodsi uczniowie oficjalnie żegnają się ze starszymi kolegami, którzy rozpoczynają kolejny etap edukacji. Sprawdź, jak można ich uhonorować. W ramach pożegnania klasy 8 przez klasę 7, można wygłosić przemówienie pożegnalne i zadeklamować wiersz lub zaśpiewać piosenkę. Ta część uroczystości nie powinna być zbyt długa (inne z resztą także nie!), aby całość przebiegła sprawnie i udało się utrzymać uwagę słuchaczy. Dlatego warto dokładnie zaplanować występ i zawczasu przygotować teksty i uczniów do ich wygłoszenia. Oto pomoc w realizacji tego zadania. Spis treści: Pożegnanie 8 klasy przez klasę 7 – przemówienie Pożegnanie 8 klasy – życzenia Wierszyki na pożegnanie 8 klasy Pożegnanie klasy 8 przez 7 – przemówienie Poniżej propozycja przemówienia, które mógłby wygłosić przedstawiciel klas siódmych do ósmoklasistów opuszczających szkołę podstawową. Można je wykorzystać w dokładnie takim brzmieniu lub potraktować jako inspirację i zmodyfikować albo napisać własne. Pożegnanie klasy 8 przez 7 – tekst przemówienia Ósmoklasiści! Spędziliśmy w tej szkole razem 7 lat, a teraz musimy się pożegnać. To trudny czas, bo przed wami nowe wyzwania i wiele niewiadomych, a dla nas moment, gdy to my staniemy się najstarszymi uczniami w naszej szkole. My jednak spędzimy jeszcze rok, a młodsi uczniowie więcej czasu, w tych murach, które już dobrze znamy, w których czujemy się bezpiecznie. Wy natomiast traficie do nowych szkół – w nowe mury, do nowych klas i nauczycieli. Wierzymy, że dokądkolwiek idziecie, jakąkolwiek szkołę wybierzecie, będziecie zadowoleni i będziecie w niej odnosić sukcesy – każdy z was na własną miarę. [Tu można wpleść życzenia, np. te, które podajemy niżej] Idąc dalej naprzód przez życie, wspomnijcie raz po raz czas, który spędziliśmy tutaj razem, w tej szkole. A za rok wypatrujcie nas wśród młodszych klas waszych nowych szkół. Choć przyszedł czas pożegnania, nie mówimy wam „żegnajcie”, ale „do widzenia!” Pożegnanie klasy 8 – życzenia W przemówieniu warto zawrzeć życzenia, które można wpleść w jego tekst lub zakończyć nimi wystąpienie. Życzenia powinny być ciepłe i płynące wprost z serc młodszych kolegów. Poniżej trzy propozycje życzeń na okazję pożegnania klasy 8. przez 7. Koleżanki i Koledzy z klas ósmych. Życzymy Wam, żebyście byli odważni, wierzyli w siebie i swoje możliwości. Niech dalsza nauka sprawia Wam przyjemność i stawia przed Wami całkiem nowe wyzwania. Życzymy, aby mierzenie się z nimi było dla Was źródłem satysfakcji i pierwszym krokiem do wielkich życiowych sukcesów. Powodzenia! Drodzy Ósmoklasiści, życzymy Wam wszystkiego, co najlepsze! Dobrych ocen, dobrych kolegów w nowych szkołach i oddanych nauczycieli. Wierzymy w Was i trzymamy za Was kciuki! Kochani ósmoklasiści! Niech nadchodzące lata przyniosą wam wiele radości. Życzymy, żebyście potrafili pokonywać wszystkie przeciwności losu i cieszyli się życiem. Nigdy nie traćcie wiary w siebie! Choć my tu zostaniemy, myślami będziemy z Wami! I do zobaczenia, bo z pewnością jeszcze się spotkamy…, kto wie, może już za rok! Wierszyki na pożegnanie klasy 8 Podsuwamy wam oryginalne wierszyki – takich nie znajdziecie nigdzie w Internecie, bo napisaliśmy je specjalne dla was! Wybierzcie jeden albo więcej i wplećcie w scenariusz pożegnania klasy 8 tak, jak wam będzie pasowało – na początku, przed przemówieniem, albo na jego zakończenie. Każde rozwiązanie będzie dobre! 1. Ósmej klasy nadszedł wreszcie kres, niech to będzie radość, a nie stres! W nowych szkołach zawsze brylujcie i dla nas wygodne miejsce szykujecie! 2. Osiem lat minęło jak mrugnięcie okiem. Żegnamy was dzisiaj z żalem, ale i z wiarą W wasze wielkie możliwości. Idźcie dalej w świat z podniesionym czołem, I prosimy was bardzo: żadną miarą nie rezygnujcie z życia radości! 3. Osiem długich lat za wami, Dziękujemy, że byliście tu razem z nami. Choć nie co dzień łatwo było, przecież dobrze się skończyło. Egzaminy zdane w końcu, a świadectwa błyszczą w słońcu. To zapowiedź jest nowego: życia bardziej dorosłego. Żyjcie pełni dziecięcej radości, nie bójcie się miłości, po sukcesy sięgajcie choćby do gwiazd, ale nie zapominajcie swoich szkolnych gniazd! 4. Choć jedne drzwi się dziś zamykają, nowe przed wami otworem stają. Niech prowadzą, niech was wiodą, Do sukcesów prostą drogą. 5. Ściskamy wam dłonie i klepiemy po plecach, Bo dziś koniec podstawówki, ale heca! Na górze róże, na dole na troski panaceum: szkoła zawodowa, technikum, liceum! Na dole fiołki, na górze różne twierdzenia, przyjmijcie dziś nasze serdeczne życzenia: Zdrowia, sukcesów, przyjaźni, radości, niech w waszych sercach radość zawsze gości! Niech wiedza was uskrzydla, cieszy i rozwija, niech porażki nie kąsa was żmija! Na górze wspomnień róże, na dole smutku kurz, Wielki świat czeka na was. To już! Przeczytaj też: Przemówienie na zakończenie 8. klasy Podziękowania dla dyrektora szkoły Jak liczyć punkty do liceum? Przedszkolaki wymagają specjalnego pomysły na zdalne nauczanie podczas ich procesu uczenia się. Dorośli mogą z łatwością manewrować dostępnymi e-ułatwieniami i sprawić, że będzie to dla nich zabawa. Jednak uczniowie zerówki polegają zasadniczo na bodźcach, które otrzymują od swojego nauczyciela. Dlatego nauczyciel przedszkolny musi opracować dla swoich uczniów specjalne pomysły na nauczanie tym artykule omówimy kilka z tych pomysłów i sposoby ich realizacji. Ogólnie rzecz biorąc, nauczyciel powinien w jak największym stopniu wzmacniać relacje osobiste i fizyczne nawet podczas nauczania zdalnego. Niezależnie od tego, jak mały (lub żaden) kontakt z twoimi uczniami, te pomysły pomogą ci pozostać w kontakcie z twoimi uczniami. 1. Niech dzieci zobaczą Twoją twarz Niech twoi źrenice zobaczą twoją twarz tak często, jak to możliwe. Niech te dzieci rozpoznają twoją twarz jako swojego zwykłego nauczyciela w szkole i będą zwracać uwagę na to, co mówisz lub uczysz. Tak więc pokaż swoją twarz swoim uczniom zawsze podczas harmonogramu nauczania zdalnego. 2. Zjedzcie razem obiad Zdalne nauczanie w przedszkolu nie oznacza, że Ty i Twoi uczniowie możecie zobaczyć tylko wtedy, gdy nadejdzie pora zajęć. Nie! Niech źrenice często widzą twoją twarz. Nawet podczas lunchu poinformuj ich, że nadszedł czas na lunch i poproś ich, aby również dostali jedzenie. Stwórz humor i zjedz razem lunch. Utrzymuje zainteresowanie uczniów w nienaruszonym stanie. 3. Zorganizuj wirtualną imprezę i regularne świętowanie Tak jak w normalnej klasie, zorganizuj wirtualną imprezę, zawody i uroczystości. Regularnie proś o konkursy taneczne, quizy, debaty i tak dalej. Nawet podczas urodzin któregokolwiek z twoich uczniów, upewnij się, że jest to transmisja na żywo, a inni uczniowie też mogą je świętować. W ten sposób łączysz uczniów i tworzysz zajęcia jak w trybie offline. 4. Utrzymuj niektóre z ich ulubionych zajęć w klasie Fakt, że twoi uczniowie spotykają się teraz online, nie oznacza, że powinieneś zrezygnować z regularnego planu zajęć. Zamiast tego utrzymuj regularne dyskusje i harmonogram zajęć nawet podczas nauki zdalnej. Zachowaj typowe rzeczy, które robisz w normalnej klasie. Przyjmuj wszystkie odpowiedzi, zachęcaj uczniów do interakcji i zachowania nadejdzie czas na oddanie, nagraj siebie, śpiewając i tańcząc, i zachęć swoich uczniów do przyłączenia się. W godzinach zamknięcia pozwól wszystkim uczniom pożegnać się z przyjaciółmi i poczekać, aż wszyscy wyjdą, zanim wyjedziesz. 5. Wykonuj indywidualne odprawy Oprócz skoordynowanych zajęć klasowych (wspólnych) weź udział w indywidualnej dyskusji i rozmowie z uczniami, nagraj, jak czytasz im historię na podstawie ich poziomu przyswojenia i zachęć ich do odpowiedzi. Zadaj im indywidualne pytania i oceń ich się również, że identyfikujesz uczniów, którzy nie są w dobrym nastroju i angażuj ich indywidualnie. Bardzo dobrze moderuj klasę i upewnij się, że nie ma zastraszania ani znieważania. To może łatwo wkurzyć uczniów. 6. Zapewnij dzieciom zabawne okazje do interakcji z przyjaciółmi Bądź wystarczająco elastyczny, aby pomieścić żarty i zabawę. Zachęć poszczególnych uczniów, aby nagrywali, jak recytują dowcipy, aby rozśmieszyć innych uczniów. Nie bądź zbyt sztywny ani rygorystyczny, jeśli chodzi o zasady i przepisy dotyczące nauczania zdalnego. Oczywiście nauczanie zdalne nie może się równać z tradycyjnym nauczaniem offline. Jednak te pomysły na zdalne nauczanie sprawią, że zdalne nauczanie będzie wydawało się zabawną aktywnością, którą możesz dołączyć, jest wyzwanie i rywalizacja. Rzuć wyzwanie swoim uczniom, aby recytowali wiersze i oglądali konkurs. Nie zapomnij wzmocnić ich swoimi opiniami i brawami. 7. Wykorzystaj przyjazne dzieciom zasoby do zdalnego nauczania Na koniec upewnij się, że adoptujesz i korzystasz z przyjaznych dzieciom pomocy dydaktycznych i zasobów. Zasoby te pomogą Ci w atrakcyjny i interesujący sposób zaprezentować zajęcia klasowe, które przyciągną Twoich uczniów. Jednym z takich jest BrainPop, który upraszcza koncepcje, aby Twoi uczniowie mogli łatwo się przydatnym narzędziem jest PrzerzućHTML5. Pozwala nauczycielom przekonwertować PDF z podręcznika lub materiałów dydaktycznych na flipbook. To narzędzie zostało opracowane z wykorzystaniem różnych szablonów, z których możesz prezentować swoje lekcje uczniom. Oferuje kreatywny sposób na projektowanie i prezentowanie materiałów do czytania. Co więcej, nauczyciele mogą prezentować swoje flipbooki na dowolnym urządzeniu. FlipHTML5 ma inne podstawowe funkcje, takie jak statystyki, wygląd biblioteczki itp., które doskonale nadają się do oceny. Jeszcze jedno, robienie animowane filmy wyjaśniające byłby doskonałym pomysłem na zdalne nauczanie dzieci. Mango Animate oferuje proste narzędzia do tworzenia filmów, takie jak PPT. Wbudowane szablony mają wszystko ustawione dla użytkowników. Wszystko, co musisz zrobić, to zastąpić obraz, treść tekstową i role, aby stworzyć własne animowane filmy. Dodawanie muzyki i dźwięku w Mango Animate nigdy nie było łatwe. Mają też kilka produktów, takich jak oprogramowanie do animacji tablicy, które dzieci tak bardzo pokochałyby dzięki efektom animacji rysowania ręcznego. Końcowa myśl Nauczanie uczniów przedszkola na odległość może być uciążliwe, niż się spodziewano. Dzieje się tak dlatego, że dzieci, w przeciwieństwie do dorosłych, wymagają bardziej wizualizacji niż tekstu i najlepiej stymulować je fizycznymi interakcjami. Jednak kilka pomysłów na nauczanie na odległość może stworzyć dla uczniów atmosferę przypominającą fizyczną klasę. Te pomysły zapewnią, że w pełni wykorzystasz nauczanie na odległość dla przedszkolaków. fot. Jolanta Okuniewska Zaraz wakacje. Szkoła ucichnie od gwarów dziecięcych głosów, w budynku zaczną się małe i większe remonty. Kiedy rozstajemy się ze swoimi uczniami tylko na czas letnich ferii, to rozstanie przebiega radośnie, wystarczy całus, przytulenie i po wszystkim. Ale kiedy przychodzi nam pożegnać uczniów, z którymi spędziliśmy trzy lata, to jest dużo trudniej. Relacje są najważniejsze Od pierwszych szkolnych dni staram się z moimi uczniami zbudować najlepsze relacje. To będzie procentować przez wszystkie lata. Dzieci będą widzieć we mnie przyjaciela, osobę, która jest im bliska nie dlatego, że spotykamy się codziennie, ale dlatego, że z otwartymi ramionami czekam na nich w drzwiach klasy. Że martwię się, gdy chorują, skaczę z radości, gdy osiągają najdrobniejsze sukcesy i czynią postępy. Budowanie relacji to wsłuchiwanie się w dziecięce głosy, podsumowanie dnia, tygodnia, miesiąca wspólnej pracy. Pierwszoklasiści na koniec dnia chętnie wypowiadali się jak im minął i co im się podobało. Na koniec tygodnia wypełniali tabelkę samooceny, taką małą ewaluację naszych zajęć. Na początku niektórzy mieli kłopot jak się ocenić, ale gdy wysłuchali wypowiedzi odważniejszych od siebie zrozumieli na czym to polega. Chętnie oceniali również moją pracę. Zdarzało się, że byłam zaskoczona, bo podobały się banalne zajęcia plastyczne, a mniej przygotowane pieczołowicie przeze mnie zajęcia o pogodzie, albo o wielorybach. Ale każde zdanie brałam sobie mocno do serca, w końcu to dla dzieci pędzę co rano do szkoły, to ich radość jest moją radością a smutek moim smutkiem. Taka wrażliwość pojawi się dopiero wtedy, gdy uda nam się zbudować prawidłowe relacje. Relacje oparte na szacunku i miłości. Pożegnanie Zbliża się ostatni dzień w klasie trzeciej. Moi uczniowie od września rozpoczną naukę w czwartej klasie. Mimo, że w tym samym budynku, to już nie będę mogła przyglądać się im podczas pracy i radować się ich pomysłami. O tym myślę już od marca i od wiosny przygotowuję dzieci oraz siebie na nasze rozstanie. Zawsze na koniec klasy trzeciej przygotowuję pamiętnik i wędruje on od domu do domu, a dzieci wklejają swoje zdjęcie i wpisują się do niego. Mam takich pamiętników tyle, ile klas uczyłam. Cieszę się, że kiedyś wpadłam na taki pomysł, chętnie przeglądam te pamiętniki w jakieś markotne dla mnie dni i wspominam moich uczniów. Łatwo się wtedy rozchmurzyć, a nawet zaśmiać. Doskonała pigułka na poprawę humoru. Fot. 1. Pamiętnik z 2008 roku i wpis do Foto-książki. Fot. Jolanta Okuniewska. Tym razem zrobiłam nieco inaczej – rozdałam dzieciom kolorowe kartki z bloku technicznego i poprosiłam o pamiętnikowy wpis ze zdjęciem. Te kartki złożę w pamiętnik, dzięki temu zajmie mniej miejsca, bo moje pudełko na szkolne pamiątki robi się za małe. Pamiętniki są grube, a wpisów zwykle jest około 30. W tym roku szkolnym na pożegnanie wszyscy dostaniemy Photo Książkę. To będzie niespodzianka również dla mnie. Czekam z biciem serca. Kartki z pamiętnika z 2017 roku. Fot. Jolanta Okuniewska. W maju zaczynamy wspomnienia naszych trzech lat. Oglądamy klasowy blog, przypominamy sobie ciekawe i zaskakujące wydarzenia. Dzieci opowiadają co zapamiętały i co było dla nich ważne. Bardzo to lubię, bo pamiętają takie drobiazgi, które mi umknęły, a dzięki nim o nich wiem. Potem piszą swoje wspomnienia na kartkach, ilustrują je. Zachowam te kartki na pamiątkę, bo przemyślenia moich uczniów są przepiękne, refleksyjne, a często też zabawne. Mam taką szczególną karteczkę od Klaudii. Napisała mi tak – "Dziękuję Pani, że mnie Pani uczyła przez trzy lata i przepraszam, że musiała Pani na mnie zdzierać gardło". Zawsze jak to czytam, to się uśmiecham. Nie musiałam zdzierać gardła, na szczęście zbudowane relacje pozwalały mi na dobrą komunikację z dziećmi. Odwoływałam się do uczuć, to działa najlepiej. W tym roku powstał motyl – chmura wyrazowa złożona ze słów, które kojarzą się moim uczniom z ich szkołą, ze szkołą w sali 106. Na pierwszym miejscu emocje. Moi uczniowie są ich świadomi, jestem z nich dumna. Fot. 3. Nasz motyl – chmura wyrazów. Od kilku lat piszę do moich uczniów listy. Zawsze otrzymują je na półrocze i koniec roku szkolnego. To osobiste słowa skierowane do każdego dziecka i wiem, że bardzo na nie czekają. Dopytują, czy zaczęłam listy pisać i kiedy im je wręczę. Listy piszę na komputerze, więc nie zabiera mi to za dużo czasu, ale staram się by każdy list zawierał słowa podkreślające mocne strony dziecka, dziękuję za wysiłek i daję jakieś wskazówki na przyszłość. Na koniec klasy trzeciej piszę listy ręcznie. To już zabiera nieco więcej czasu, ale również mi pozwala na pożegnanie się z dziećmi. Muszę niekiedy przerywać pisanie, wzruszenie nie pozwala mi na jego kontynuowanie. Przypominają mi się momenty smutne, pokonywanie trudności, nasze sukcesy, a często i porażki. Rozmyślam jak dużo razem przeszliśmy, ile trudności udało nam się pokonać, jak uśmiechy moich uczniów pomagały mi w smutnych chwilach. Dla równowagi zajmuję się domowymi czynnościami i po chwili znowu wracam do pisania. W taki sposób przygotowuję się na pożegnanie moich uczniów, ostatniego dnia jestem gotowa, "przepracowałam" to w sobie. Jest mi lżej. Fot. 4. Listy pisane ręcznie. Fot. Jolanta Okuniewska. 23 czerwca rozstaję się z kolejną klasą, kolejne dzieci wypuszczam z rozpostartymi skrzydłami ku dniom pełnym wyzwań, zaciekawień i radości. Wiedzą, że w moim sercu mają stałe miejsce, że są nadal dla mnie ważne. Tyle razy im to powtarzałam, że musiało się im dosłownie wryć w pamięć. I niech tak pozostanie. Oddałam im dużo z siebie, ale też dużo otrzymałam. Bezinteresowna dziecięca przyjaźń, uwielbienie i podziw. W oczach małych dzieci zawsze jesteśmy piękne, młode i mądre. Zamykam oczy i widzę Juliannę jak tańczy, Nadię jak robi szpagat i mostek, Lenkę jak rysuje, Igę jak wycina kubraczek dla kotka z kartki papieru, Tosię jak opowiada o swoich podróżach, Grzesia jak ze zmarszczką na czole szybko liczy zadanie…. Z tymi dziećmi sięgałam po nagrody i wyróżnienia, to one najgłośniej piszczały, gdy byłam w finale światowego konkursu, rysowały portrety z motylami we włosach i różowym berecie, martwiły się kiedy wrócę z podróży. To dla nich wiozłam drobne prezenty, piekłam ciasteczka i szykowałam niespodzianki. Rozstanę się z nimi i przez wakacje będę szykować miejsce w sercu na kolejne dzieci, z którymi spotkam się we wrześniu. Taka kolej rzeczy. Rozstania i powitania. Najpełniej przeżywane, gdy zbudowaliśmy dobre relacje. One w szkole są najważniejsze. Fot. 5. Wspomnienia ucznia. Fot. Jolanta Okuniewska. Notka o autorce: Jolanta Okuniewska – nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej i języka angielskiego w Szkole Podstawowej nr 13 w Olsztynie, wieloletnia ambasadorka międzynarodowego programu eTwinning, finalistka światowego konkursu Global Teacher Prize 2016, Honorowy Profesor Oświaty. Niniejszy wpis ukazał się w blogu Superbelfrów i został nieznacznie zmodyfikowany przez Marcina Polaka. Licencja CC-BY-SA